Una de las sensaciones más placenteras que he experimentado en mi vida, ha sido estar sobre las tablas y gracias a la danza, poder expresar mis sentimientos con LIBERTAD

miércoles, 5 de mayo de 2010

RESCATANDO POEMAS DO VELLO ARCÓN.



















Lúcida,
Clara,Briosa,
xentil harmonía do Universo
Que vagas inmensa
á procura dun sutil soporte
cobizoso da túa estadía.

Eu devezo polo teu ser,
Por poseerte íntima.
Para encher contigo
todo o que aconteza na miña vida.

Ando á procura dun grolo de ti
que rinda beneficios en cada mencer

Quixera posuirte sempre,
a única escravitude
que me sería permitida.

Non para dominarte,inútil,
senón para verte
na miña presencia
compartida.

Hoxe lembro a túa ausencia
e o floido cerne
da túa presencia
presentida.

Harmonía, flor de frescura eterna,
anceio permanente e profundo
Para min e para todos,
nas nosas vidas

                                J.V.M

Colgada de mi cuarto de estudiante, todas las mañanas la leía.Me daba fuerzas para arrancar el día.Ercomo mi oración.También me transmitía alegría, y yo siempre inquieta, "entusiasta",como solía llamarme mi Monja del Alma (Querida y añorada Mª Antonia).

Todavía, en cada momento , en cada instante, trato de buscar esa HARMONÍA

3 comentarios:

LastChild dijo...

Es preciosa. ¿La has escrito tú?

MargotF. dijo...

No, mi padre, es el autor.
Tiene muchas, pero esta es mi favorita.

Marta dijo...

Pense que te habías olvidado de mi!
Jooo.. estos días eche de menos poder contarle las cosas a alguien... todas mis dudas, mis problemas, mis tonterias absurdas, mis miedos, mis sueños..
Eres como un una especie de huida, de evasión cuando no estoy del todo bien... y una pieza clave, firme, presente cada vez que te busco, nunca me fallas.
Hace tiempo que no se que contar, que decir, ni de que hablar... Se que es por algo que me pasa, pero que no lo puedo expresar escribiendo, estoy baja de ánimos, de autoestima, y de humor... Necesito volver a ilusionarme por y con algo... No se... Espero que no te alejes demasiado, porque todo lo que me rodea, está cambiando demasiado deprisa, está avanzando de manera descontrolada, y yo siento que me quedo rezagada, atrás... muy atrás... Hoy es uno de esos días (como otros muchos que quedan atrás y que me esperan) en los que ahi estas tu, atendiendome e intentando entender, escuchandome y siendo paciente...
Gracias, Gracias por saber que decirme en todo momento...Te lo agradezco tanto...


Tu pepito grillo :)
Un besoooo grande ^^
Marta V.