A ti,... meu querido rapaz:
Xa tiñas Maxia de pequeno.
Meu veciño.
Alegre e pequecho, con quen tanto disfrutei do pequeno acuario, causa da nosa risa de vrán.
Fermoso, miudo, pequecho, mimosiño, rufián. Meu neno, meu home.
Fachendosa me sinto, cando de ti falo e proclamo as túas virtudes ós catro ventos.
Que a sorte, sexa a túa compañeira, a túa sombra, no maravilloso mundo da ilusión que creache ó teu carón.
Seguireite, aló por onde ti vaias, e álgunha bágoa emocionada deixarei caer, porque eres todo susurro, vento, e luz.
E pensar que un pequeno peixe, meu querido amigo, é o culpable do noso sorriso compartido....
Moita sorte, e un bico, ....M.V.S
No hay comentarios:
Publicar un comentario