ANXOS NA TERRA

Nesta última etapa da miña vida, costosa de por si pola miña separación, podo pregoar ós catro ventos, qu creo nos "Anxos".

Sen aliñas, nin plumas...¿eh? POR DARLLES UN NOME.
Agora en serio.

Cada un na súa parcela, conseguiron erguerme, un por cada extremidade, e  pouco a pouco poñerme en pe.

Gracias Aniña, ... sen palabras.Non me chegaría o blogg...
Gracias Bruno,...pola túa forza e acollida.
Gracias Lois, ... pola túa naturalidade.
Gracias Lucía,...polo teu sorriso e os teus bicos.
Gracias Montse,...por abrirme a túa porta e deixárme facer...
Gracias Brais...por darme a oportunidade de facer algo polos demáis.
Gracias Pilar,...   a gratitude personificada.
Gracias Paloma,... pola ledicia, o optimismo e o futuro.
Gracias Fernando,.. xa sabes,..., por todo, polos consellos pero sobre todo pola túa capacidade de escoita.
Gracias Xabier,...pola infinita comprensión.
Gracias Paula, Raquel, Sabeliña, ...polo reencontro, pola acollida.
Gracias Rebeca...ausente, mais estabas.(cando veñen,...todas xuntas)
Gracias..., moitas gracias


Hoxe voltei a crer no poder das persoas de ben, dos que están de forma incondicional.
Dos que teñen un óco nas súas apretadas axendas para escoitarme e asesorarme.

Por agrupalos dalgún xeito...ANXOS NA TERRA