Un home despachaba todo tipo de doces e golosinas, que se apilaban en delicados cestos de bimbio.Decorada en rosa, blanco e tonos pasteis,... posuía tódalas delicias coas que un rapaciño podería soñar.
E por riba, agachaba un gran segredo,... aló no fondo, tras unhas escaleiras atopábase un mundo máxico, onde libros didácticos para idades varias e outros materiais tiñan como misión entreter i educar.
Falamos co home, que nos amosou aínda o mellor da estancia: un precioso guiñol, que cada xoves entretiña ós máis pequenos, cun teatriño. (doume no punto, xa que son fan número un dos títeres e marionetas)
Pasou.
Esto foi o domingo á mañán.
O luns propuxéronme para este venres, se me apetecia colaborar, xa que se contrataron todo tipo de aparellos hinchables para nenos con minusvalía, pero convidando tamén a todo rapaz/a que puidesen acercar os pais ÁS CINCO DA TARDE A VALDOVIÑO.
Deste tema, cando falamos, coido que é preciso facelo con moito tino, pola gran casuística de minusvalías existente, pero en xeneral, sin profundizar, considero moi positivas as aportacións mútuas entre nenos con e sen impedimentos. Eu xa traballara en Santiago con xente con este tipo de problemas, pero por circunstancias, ata agora non puiden retomalo, malia que morría por volver a estar xunto a eles e aprender...puf!,...e vivir, e sorrir...
Total que falando con quen me invitou, comenteille o do guiñol e o da tenda, (pola que por certo ei de pasar mañan a comprar. De modo que; Brais, non temas, e durme tranquilo, que a túa amiga non esquece unha promesa e menos se se trata dun mociño coma ti), e a resposta foi unha pregunta que me entristeceu sobremaneira, e que coa emoción nin me decatara dela:
-¿Está preparada para nenos con minusvalía?Rampas,....
-Penso que non.
-Pois non vale.
-Que pena,... tes razón.
Mañá, ei botar outra ollada,i ei preguntar..., xa vos contarei
1 comentario:
Voltei a tenda e falei cos donos, que xa pensaran no tema.
Contei e son 8 escaleiras,...
Publicar un comentario